| Ik strompel mijzelf een baan door de menigte gevuld met vrolijke mensen op het omgetoverde Lange Voorhout: de Royal Christmas Fair. Zo langzaam als dat ik loop, zo royaal snel geniet ik van de glühwein. Eigenlijk houd ik helemaal niet van glühwein. Eigenlijk houd ik ook niet zo van kerst. Dus die glühwein kan ik wel gebruiken op een kerstmarkt. Normaal gesproken sla ik deze met feestdagen- doordrenkte plekken ook al te graag over, maar ik wilde eens kijken hoe vrolijk wij in Den Haag deze dagen nou nog écht zijn. Zo vrolijk klonken wij namelijk niet, toen wij een vuurwerkbom onder een ME-busje gooiden. Of nadat ons kleine broertje was opgepakt met een molotovcocktail. Ik houd zelf niet zo van vuurwerk, maar snap de frustratie wel van beide kanten. Ik denk ook wel dat ze allebei willen dat we die vreugdevuren kunnen behouden. Alleen denkt de één aan de vreugde en de ander ziet door de enorme berg de gevaren van vuur. Normaal zegt men vuur met vuur te bestrijden, maar nu de gemeente zonder vuur wil, moeten wij het tegenoffensief dan ook niet juist zonder vuur aanpakken? Ik weet dat ik niet van stapel moet lopen en wil ook zeker geen olie op het vuur gooien, maar stiekem hoop ik wel dat het overwaait. Welke richting dan ook, als het maar zonder gewonden is. Zo vrolijk klonken wij trouwens ook niet toen de gemeente met het idee kwam om de Grote Marktstraat tijdens de kerstinkoop-chaos af te sluiten voor fietsers. Nu houd ik helemaal niet van zelf moeten fietsen, dus ik snap zeker dat áls je dan moet fietsen, dat het wel vervelend is als je dan ook nog eens om moet fietsen. Al helemaal als het he-le-maal via China(town) is. Die Grote Marktstraat is ook een beetje een gekke straat moet ik zeggen. Als je niet uit Den Haag komt – geboren en getogen – ziet het er ook lichtelijk verwarrend uit. In een tijdperk waarin wij bij elke meter een uitleg krijgen in de vorm van een verkeersbord, is zelf logisch nadenken ruimschoots van de baan. En mochten wij met overvolle shoppingbags gehaast en kijkende op ons mobieltje toch die Grote Marktstraat oversteken, zijn wij ineens onbedoeld deelnemer aan het oer-Hollandsche spel “Fiets ‘m erin” waar meedoen belangrijker is dan winnen. Daar trap ik niet in. En het klinkt sowieso niet als een win-win situatie nu fietsers niet meer mogen meedoen. Misschien een goed idee als we toch niet meer mogen fietsen, om deze op een grote stapel ritueel te verbranden? Volgens mij heeft het depot ook nog wel wat over. Of misschien moet ik maar eens stoppen met die glühwein. Had ik al gezegd dat ik niet van glühwein houd? Ik houd net zo veel niet van glühwein als dat ik wel veel houd van Den Haag. Maar in beide gevallen moet ik af en toe wat water bij de wijn doen. Zonde hè? Maar het werkt wel tegen een kater. Gelukkig is de sfeer op de Royal Christmas Fair zo warm dat ik wel van mijn Scrooge- maniertjes af moet wijken. Ik dompel mijzelf in de menigte met een laatste mok glühwein. Voelt toch een beetje vredig op aarde. Gepubliceerd op WeHague.nl 2020 |
