| ‘Zit je dan. Lekker in zo’n, hoe-heet-zo’n- ding-ook-al-weer? Kjoe-bie-koel?’ Erik zit naar mijn mening zelf ook in zo’n cubicle. Weliswaar eentje die meer naar leven ruikt, maar of dat nou zo prettig is? Wat mijn verbazing schetst, buiten het feit dat Erik weet wat een cubicle is, is dat Erik zich druk begint te maken. Dat heb ik niet eerder meegemaakt. Wacht, hij maakt zich zeker wel vaker druk, maar dan voornamelijk om zichzelf. Andere mensen boeien hem niet. Nu ook met dat hele coronavirus-gebeuren… Nee, wacht. Daar wil ik het niet over hebben. Zo als Erik zou zeggen: ‘Je ken je reet niet keren, of je hangt met je anus in die griep.’ Niet dat Erik niet om andere mensen geeft hoor, want hij heeft ook echt wel een hart van goud. Stiekem dan. Hardop mag ik dat niet zeggen. ‘Pik, alstie van goud zou wezen, had ik ‘em allang verkocht.’ We zitten weer eens als vanouds te zappen slash zuipen slash zaniken slash zuchten slash zwijmelen slash zitten. De zes Z’s waar Erik mee is grootgebracht. Het is al een aardig tijdje koud buiten en daar houden wij niet van. Ik kom dan nog wel eens buiten, maar Erik zeker niet. Heeft niks met de kou te maken hoor, Erik komt sowieso niet graag buiten. Zappen dus. Stolichnaya-cola er bij, zoals alleen wij die kunnen drinken. Zo zijn wij er wel achter gekomen dat er tegenwoordig op tv gewoon niks boeiends meer te vinden is. Af en toe blijven we hangen op een programma wat dan ook wel echt eventjes grappig is, maar al snel slaat de sleur in zo’n programma toe en is het gewoon herhaling, herhaling, herhaling. Zappen dus. Ik merk dat ik heel graag verder wil schrijven over deze avond, maar een beetje blijf hangen. Dit heeft ook een reden, maar die reden is al zoveel over geschreven en al zou ik die reden persoonlijk niet krijgen, maakt ‘ie mij alsnog bijna van kant. Enfin. We zappen dus ook nog richting Vice, waar ik doorgaans vaak naar kijk, maar daar was dus ook een herhaling van iets wat ik niet meer trek… Okee, okee! Jij wint, coronavirus, jij wint! Pffff wat kut… Maar goed, sorry lezer. Sorry Erik. Ik moet dit kwijt: Terwijl wij aan het zappen waren, kwamen we langs Hart van Nederland waar ze net een item hadden over een gebied wat zwaar getroffen is door het, jawel, het coronavirus. En tijdens het zappen heeft Erik altijd een ritme. NPO 3, RTL 4, RTL nogwat. Alles in een goed tempo. Totdat hij bij Hart van Nederland zijn ritme doorbrak. Erik stopte zijn zapp-tango. Zag ik nou medeleven? Het blijft een paar seconde stil, maar het voelt alsof het minuten zijn. Ik wilde net zeggen dat we wellicht maar met zijn hart naar het pandjeshuis moeten gaan, tot Erik keihard begint te lachen. ‘Ze moeten dit programma eigenlijk Hard van Achter noemen! En dan de presentatie in handen geven van Connie Komen en Wil Derop!’ Ik zucht en neem een slok. Ik vertel later nog wel over die cubicle, ik moet nu even mijn tere kinderzieltje verdrinken… |
